Σύντομη αναφορά από πρωτοετείς bon viveurs για την Πάρο

Τα λιγοστά DOs & DON'Ts που μου έδωσε την ευκαιρία η πρόσφατη εκδρομή μου στην Πάρο να σας τα προσφέρω ως συμβουλές:

• DON'T stay @ Yria Hotel

ξεκινάμε με ένα παράδειγμα προς αποφυγήν: το "5 αστέρων" ξενοδοχείο Yria στον Παρασπόρο. Αρκεί να έχετε δοκιμάσει ένα (πραγματικό) 3άστερο ή 4άστερο ξενοδοχείο, ακόμα και στην Ελλάδα για να παθαίνετε μικρά καθημερινά εγκεφαλικά στο Yria, που παρ'ότι χαριτωμένο και με πλούσιους κήπους χρειάζεται εντατικά μαθήματα πιστοποίησης 4 αστέρων και λίγη επιθεώρηση (δικαιωμάτων) εργασίας... Α.. και 310 € σε αυτό το ξενοδοχείο θα πλήρωνα την προεδρική σουίτα 5 ατόμων και ουχί το δίκλινο...

• DO consider Minois Village

που ναι μεν δεν είναι και πάμφθηνο, αλλά ό,τι υπόσχεται δε το παρέχει με μία έξτρα ήρεμη και οικογενειακή ατμόσφαιρα. Οι ιδιοκτήτες του ξενοδοχείου συμπαθέστατοι και εξυπηρετικότατοι, τα δωμάτια ωραία και άνετα και αν και κάποιες μικρές λεπτομέρειες θα έπαιρναν ρετουσάρισμα, του αξίζουν και τα 3 αστέρια κατηγορίας, και σίγουρα οι τιμές είναι πιο value for money στις πιο "λουσάτες" επιλογές της περιοχής! Φοβερή θέα στο πέλαγο (ειδικά η αίθουσα πρωινού, έχει μια 200+ μοιρών θέα στην γραμμή του ορίζοντα άλλο να στο λέω άλλο να την βλέπεις! ειδικά με συνοδεία φρέσκιας βάφλας), κυκλαδίτικη αρχιτεκτονική, μπουκαμβίλιες και πισίνα με θαλασσινό νερό για έξτρα άνωση και αίσθηση :)

• DO visit Barbarossa -(με κρυμμένο don't)

στο λιμάνι της Νάουσας, μην "ψαρώσετε" με τα εφφέ του Mario (που δεν είναι κακό, αλλά προσπεράστε το ..) και κατευθυνθείτε με τη μία στο Barbarossa. Πολύ νόστιμη διακόσμηση και πολύ νόστιμα και καλομαγειρευμένα πιάτα! Έξτρα πόντοι για το ευχάριστο, ευγενικό και εξυπηρετικό προσωπικό. Μην ξεχάσετε να κλείσετε το θαλασσινό γεύμα σας με τα γλυκά τους, γιατί ο chef το κατέχει και αυτό το άθλημα με γαργαλιστικές επιδόσεις.. Ένα μασκαρπόνε με φράουλες και ένα προφιτερόλ... δραματικών επιπέδων απόλαυσης. Στο υστερόγραφο έχετε την δυνατότητα να μπανίζετε καθώς μασουλάτε τα ωραία τους φαγητά, τις εκατοντάδες των πιπινιών (και όχι μόνο) που θα περάσουν από μπροστά σας και θα δεν θα σας αφήσουν ούτε δευτερόλεπτο να ξεχάσετε ότι είστε στην Πάρο!

• DO visit Δάφνη

στην αγορά της Παροικιάς. Η "Δάφνη" λοιπόν είναι σίγουρα κατά πολύ λιγότερο γνωστή από το Barbarossa και κάπως "κρυμμένη" μέσα στα σοκάκια με τα τουριστικά μαγαζιά, αλλά ακόμα και εάν περνάτε απλά από έξω σίγουρα θα σας τραβήξει η λευκή της πέτρα και η πέργολα, καθώς και οι λογικές τιμές στο μενού. Το προσωπικό και εδώ πολύ ευχάριστο και εξυπηρετικότατο, με highlight (show) τον μετρ/μετρ-του-μπη Χρήστο από το Μεσολόγγι που μιλάει λέει 6 γλώσσες, 3 με νοήματα και 3 με κουνήματα. Βέβαια, δεν φτάνει ο πανέμορφος χώρος και η καλή εξυπηρέτηση για να μείνεις με αναμνήσεις που θα κρατήσουν χρόνια, αλλά η καταπληκτική μου παρέα μαζί με τις α π ο λ α υ σ τ ι κ ό τ α τ ε ς δημιουργίες του μάγειρα το έχουν σίγουρα ήδη εξασφαλίσει αυτό. Αυτό το φιλέτο σολομού με έχει ήδη στιγματίσει. Πώς θα ξαναφάω εγώ σολομό, τώρα; Πήρα την μάνα και την απείλησα ήδη σχετικώς. Μου θυμίζει εκείνα τα απίστευτα ζυμαρικά με σολομό και κολοκύθι (κολοκυθόψυχα μάλλον) που είχα φάει κάπου (πού;) και με έχουν στιγματίσει. Έκτοτε όλο τα ψάχνω και δεν τα βρίσκω.. σαν φάντασμα τα κουβαλάω γαστριμαργικό! Έτσι λοιπόν την έπαθα αγαπημένες μου φιλενάδες και στην Δάφνη. Έφαγα τόσα ωραία που έπαθα ένα μικρό κοκικό σοκ.

• DO try local wines
  

ωραία λευκά ξηρά παριανά κρασιά, ό,τι πρέπει για τα θαλασσινά και τα ψάρια! Το όνομα του οινοποιείου Μωραΐτη θα το δείτε σε πολλά εστιατόρια, και να το τιμήσετε, καθώς επίσης και το μπουκάλι "Εκατονταπυλιανή"!

• DO φάει ξυνομυζήθρα -(ε δεν πήγαινε στα αγγλικά!)
  

καλά δεν το συζητώ, το βάζουν παντού και καλά κάνουν! η μπάντα που παίζει τα πάντα, η ξυνομυζήθρα είναι σούπερ γουάου και στα σαλατικά, και στα ψιψιψόνια, και στα φαϊά, και σε όλα! Βουρ!!

• DON'T take "HIGHSPEED smthng"
  

δεν αξίζει τον κόπο για 1 ώρα από το BLUE STAR τα 20 € που είναι παραπάνω, και το πέος που θα φάτε άμα έχει καιρό. Αλλά εάν επιμένετε, να ξέρετε ότι η μπίζινες η θέση και η βιπ είναι 6 και 10 € παραπάνω από την εκόνομυ (στα 53, 59 63 περίπου αντίστοιχα). Επίσης να ξέρετε ότι σε όλα σχεδόν τα αιγαιόπλοια, το "χύμα στο κύμα" από το "αριθμημένη αεροποροπική" έχει από 1 έως 3-4 € διαφορά από το απλό αλλά στα ταξιδιωτικά δεν το λένε στον κόσμο και στοιβάζεται ωσάν τη σαρδελαγέλη. Πάντως εγώ στο μπλου σταρ πήγα κιερία και -παρότι είχα μπίζινες και πρώτη μούρη στο καβούρι στο χάι σπηντ (είχα την 1η 1η θέση, κι έβλεπα θάλασσα, πολύ ωραίο)- είχα ένα ευρωπαιάκι δίπλα μου που ξέρναγε τρεις γαμημένες ώρες. Και ΜΠΛΕΕΕΕΕ και ΜΠΛΕΕΕΕΕΕΕ και δωσ' του πάλι... κλωστοϋφαντουργείο το νευρικό κοκοσύστημα). Πάλι καλά που ο μεσιές στο βλιβλιοπωλείο παρακάτω μου έδωσε ένα υπέροχο βλιβλίο και το πέρασα κι αυτό (Τζόναθαν Κόου -Τι ωραίο πλιάτσικο!)


Αυτά λοιπόν, σας αφήνω τώρα για να πάω να κάνω δέρμα ώστε να είμαι και πάλι κιερία μεθαύριο στην Σύρο, να μην παραλείψω να γράψω τόσο μα τόσο ενδιαφέροντα βλογ ποστ όταν γυρίσω....



ΥΓ. Θα ήθελα σε αυτό το σημείο να προσθέσω με αυτό εδώ το έδιτ την εξής αδιαμφισβήτητη αλήθεια: ΟΙ ΚΑΠΝΙΣΤΕΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΙΟ ΕΝΟΧΛΗΤΙΚΟΙ ΑΠΟ ΤΑ ΜΩΡΑ/ΣΚΑΤΟΠΑΙΔΑ. Ζητώ να φτιαχθούν και baby free zones στα αεροπλάνα/βαπόρια/τραίνα/πλανήτη γη. Άμα δεν ξέρετε πώς να το κάνετε να σωπάσει να το γυρίσετε πίσω στην αντιπροσωπεία! Εγώ αυτό έκανα με τον συναγερμό του αυτοκινήτου πάντως, και μια χαρά δούλεψε.

Ή το τσιγάρο ή (το) εγώ

με αφορμή το βλογ ποστ της δεσποινίδος Σοφίας, ξεκίνησα να της γράφω μια απάντηση, που κάπου ξεχείλωσε και ήρθε και έγινε βλογ ποστ δικό μου. Άλλωστε δεν είναι πρέπον να την σπαμμάρω τόσο πια.

Στην συνέχεια λοιπόν θα διαβάσετε την όχι και τόσο συναρπαστική ιστορία του πώς το να είσαι φαντασμένη και ψωροπερήφανη μπορεί να σε κάνει να κόψεις το τσιγάρο.

Προσωπικά το "έκοψα" γιατί πήγαινε καιρός που μου το έκοβε ο οργανισμός μου. Όσο και να το ήθελα πνευματικώς δεν το σήκωνε η φύση μου πλέον και με φρέναρε. Και να φανταστείς ότι παλιά κάπνιζα σοβαρά (1-2 πακέτα gauloises μπλε ή κόκκινα τη μέρα), και πλέον με ελαφρύ καπνό και 6-7 τη μέρα τεζάριζα.

Έφτασε ένα ΠΣΚ, καθαράς δευτέρας, που ήρθε η λυσσαλέα όρεξη για έξοδο-ποτό-τσιγάρο που συνδυάστηκε καπάκι με μια γερή γρίπη (α λα Γιάννενα). Δεν μπορούσα μετά ούτε να σκεφτώ τσιγάρο, όχι να το καπνίσω. Είχε τύχει παλαιότερα να είμαι σκατά άρρωστη αλλά να το παλεύω, εκεί επιμονή, να καπνίσω. Αυτή τη φορά δεν χώραγε αστεία το πλεμόνι.

Στο μεταξύ, τον τελευταίο καιρό, χρόνια ίσως, με είχε συγχύσει το να βλέπω την εξάρτηση. Την έβλεπα κυρίως στους άλλους -τους "καπνιστές"- και ήθελα να νοιώθω καλύτερη, αλλά έλα που όλο κάπνιζα. Από την άλλη έχω πείσμα, εγωισμό και διάφορα άλλα τέτοια, και ένα αντιδραστικό πράμα που δεν θέλει καμία απαγόρευση. Εξαίρετος συνδυασμός.

Άδραξα λοιπόν την ευκαιρία και το έκοψα τότε με εκείνο το σίχαμα-κρύωμα που κράτησε ημέρες. Έκοψα το κάπνισμα εντελώς σπίτι -πάντα το έβρισκα λίγο ανούσιο να κάθομαι και να χαζεύω στο pc και να καπνίζω. Μα η εξεταστική, μα οι συνθήκες έμεινα και σώκλειστη σπίτι και ήρθε και έδεσε. Απέφυγα επιμελώς παρέες με καπνιστές για κανένα διμηνάκι, ε δεν θέλει και πολύ.

Πάντα ήθελα να λέω ότι μπορώ να το κόψω, ότι είμαι on top of it και τα λοιπά. Το ελάττωνα κατά περιόδους για να τονώνω το εγώ μου, αλλά μετά πάλι κάπνιζα. Δεν ξέφευγα δηλαδή(ς) ποτέ οριστικά από τα δίχτυα του απολαυστικού αυτού συνήθειου. Ήρθε η ώρα όμως, αγαπητές τηλεθεάτριες, να αλλάξει αυτό. Το περίεργο είναι ότι από τα μικράταμ που ξεκίνησα, το ήξερα πως δεν εξαρτώμαι σωματικά, παρά τις διάφορες μελέτες. Ρε παιδιά αλήθεια σας λέω, πάντα με το μυαλό το ζήταγα ποτέ με το αίμα.

Να για να καταλάβεις, από τη μία έμενα σπίτι κάνα μήνα επί εξεταστικών -πάνω στους γονείς, 0 τσιγάρο, και δεν μου έλειπε. Ενώ έβλεπα μια ταινία που ένας μεσιές (ειδικά οι ωραίοι, το ομολογώ) έκανε το τσιγαράκι του και ΛΥΣΣΑΓΑ. Δεν ξέρω, ούτε οι καφέδες με πιάνουν, ούτε λογικές ποσότητες αλκοόλ γενικά, ούτε red bull ούτε παυσίπονα ούτε τίποτα. Ότα λέμε αγύριστο κεφάλι, το εννοούμε!!!

Στο θέμα μας, λοιπόν, με αυτά και με αυτά (όπου αυτά #1 = κρύωσα και κατσικώθηκα και αυτά #2 είμαι ψώνιο και δεν παραδέχομαι εξάρτηση, υπάρχει(;) δεν υπάρχει(;)) πέρασαν 2 μήνες και δεν μου λειψε ούτε λιγουλάκι. Ε στον τρίτο επάνω πήγα στο Dubai με την φίλη μου την καπνίστρια -εντελώς, και ψέμματα δεν μπορώ να σας πω, σας πόσταρα και τις φωτό τρομάρα μου. Αλλά αυτό ήταν. Από τότε και μετά άντε να έκανα σε άλλες 3 περιστάσεις, και αυτά "Απ'όλων".

Οπότε θεωρώ την νίκη μεγαλειώδη, γιατί είναι σε δύο μέτωπα. Και ξεμπουμπούνισε λιγάκι το σωθικό που είχε γίνει γκρι σαν τον ουρανό στο Manchester (πωπω τι λυρική διάθεση...), και απέδειξα περίτρανα στον εαυτό μου ότι άμα θέλω δεν καπνίζω καθόλου, αλλά και κράτησα ψηλά του τουφέκι απέναντι στους δαιμονισμένους αντικαπνιστές, αντι-το ένα και αντι-το άλλο που κουμάντο να κάνουν στο σπιτάκι τους. Δεν δέχομαι εγώ ρε ποταπαγορεύσεις και τελεσίδικα! Είμαι επαναστάτης του καναπέ(ος) και θα καπνίσω και 3 πακέτα για να σας δείξω εγώ (γροθιά στο σύστημα).

Δηλαδή όλοι εσείς που πάτε έξω και πίνετε το αλκοόλ σας πάτε στους ΑΑ; Δύο μέτρα και δύο σταθμά; Δεν παίζετε δίκαια.

Κάτω τα δεσμά του τσιγάρου και της αντικαπνιστικής υστερίας, όλων των υπέρ και όλων των κατά. Και το ξέρω ότι μοιάζω λίγο με γραφική παιδίσκη, αλλά μέσα στο μικρό μου μυαλό έτσι λειτουργεί το παραπάνω σύστημα, και δεν περνάω και τόσο άσχημα τελικά ;)