Who needs drugs when you've got exhaustion?

Δεν ξέρω πόσο συχνό φαινόμενο είναι στο ανθρώπινο είδος, αλλά ξέρω ότι συμβαίνει σε εμένα και την κολλητήμ. Μία δύο μέρες κακός ύπνος και εντατική σωματική κούραση και δεν πείθουμε ούτε γιατρό ότι δεν έχουμε πάρει κάτι περίεργο.

Μπορούμε να κακαρίζουμε νευρικά, για τα πιο ηλίθια πράγματα, για 10, 20..30 λεπτά συναπτά. Είναι αυτό το νευρικό γέλιο που τελικά είναι μία τρίχα μακριά από το νευρικό κλάμα. Αλλά με καλή παρέα μένει γέλιο και γέλιο :)

Ειδικά στα ταξίδια, το παθαίνω πάντα. Το καλύτερο φυσικά είναι να είμαι με την Μαρία, για να γελάμε σαν μαλακισμένα ασταμάτητα. Πρόσφατα στην Θεσσαλονίκη, είμαι σίγουρη 100% πως ο κύριος που περίμενε κάποιον δίπλα μας (όχι με την Μαρία, this time) έκοβε το κεφάλι του ότι είχαμε πιει καλό πράμα.

Δεν έχω ιδέα τι χημική αντίδραση συμβαίνει, τι ακριβώς κλατάρει στα νεύρα και γιατί αντιδρώ έτσι, αλλά όλες οι αντιδράσεις είναι εξαιρετικά οξυμένες. Μπορώ να θυμώσω και να παρεξηγηθώ και να βάλω και τα κλάματα με το παραμικρό, ναι· αλλά αυτό νομίζω είναι πιο συχνό. Το να χαζογελάς για ώωωρες ασταμάτητα, όμως, είναι η απολαυστική μου εξαίρεση. Ανυπομονώ για κανένα εξαθλιωτικό ταξίδι πάλι με την κολλητή, να κλάψουμε στα γέλια. Πιο αλάτι, εδώ μιλάμε για crazy spicy stuff της ζωής.


ΥΓ. Βρήκα το παραπάνω webcomic σήμερα, και μου άρεσε πάρα πολύ :)