Λοιπόν, σας γράφω για να σας κοινοποιήσω την κλαψομπαρόκ πλέυλίστ μου, για να μην ανησυχείτε.
Αλκίνοος Ιωαννίδης - Πέρασα Χθες (μέσα μου έκλαιγε ένα μπλουζ, κι εσύ βαφόσουνα στα ρούζ;)
Λένα Πλάτωνος - Ρόζα Ροζαλία (από την Λιλιπούπολη)
Χ & Π Κατσιμίχας - Εχεμύθεια (ποίημα του Εμπειρίκου, με φοβερή κορύφωση)
Διονύσης Σαββόπουλος - Το Περιβόλι (και πάλι η κορύφωσή του προς το τέλος είναι από συγκινητική έως απελευθερωτική)
Τάνια Τσανακλίδου - Πάτωμα (γιατί υπάρχουν κι άτομα.. που γίνονται κομμάτια)
Έλλη Πασπαλά - Summertime in Prague (καθένας με τον πόνο του)
<απαραίτητο αφιέρωμα στον Καββαδία, γιατί είμαι ο εαυτός μου>
Δημήτρης Ζερβουδάκης - Γράμμα σε έναν ποιητή (κλάσσικ)
Μαρίζα Κωχ - Φάτα Μοργκάνα (ντουγρού για το μάτι!)
Ξέμπαρκοι - Ένας δόκιμος στην γέφυρα εν ώρα κινδύνου (μα ήτανε τόσο κόκκινα κι υγρά τα ωραία του χείλια)
< / αφιέρωμα Καββαδία> (είναι αργά και το κλείσιμο του tag γαμιέται στο blogger)
<αφιέρωμα Μαρκόπουλος για παρόμοιους λόγους>
Βίκυ Μοσχολιού - Το Πέραμα (ίσως το μόνο τραγούδι που μου αρέσει από την Μοσχολιού)
Λάκης Χαλκιάς - Η Φάμπρικα (ναι δεν είναι τόσο ρομαντίκ, αλλά είναι συγκινητικό)
< / αφιέρωμα Μαρκόπουλου>
Μανώλης Μητσιάς - Ερωτικό (must)
Μελίνα Κανά - Σαλαμάνδρα
Δήμος Μούτσης - Ο Άγιος Φεβρουάριος (κι εγώ...)
και κάτι ευχάριστο για το τέλος, αν και εμένα με θλίβει για δικούς μου λόγους: Διονύσης Σαββόπουλος - Τσάμικο(αυτό το αφιέρωμα το έκρυψα καλά...)
+ σχεδόν όλη η δισκογραφία του Αλκίνοου, βεβαίως βεβαίως...
Άμα έχω όρεξη και νοιώσω ότι υπάρχει λόγος μπορεί να προσθέσω links για τα παραπάνω.
ΥΓ. Ευχαριστώ το ανηλικάκι για την έμπνευση, καθώς και την ζουμπρούφκα.
ΥΓ2. Ιδού και ο ντάουνλόαντ λίνκς. (Ναι το ξέρω ότι το ράπιντσέαρ βρωμάει, αλλά...)(επίσης παίζει τα ταγκς να τομπαίρν')
28/6/08
26/6/08
10+1 Κοκιές που δεν θέλατε να ξέρετε
Μετά από σχετικό κάλεσμα (με τον μοναδικό τρόπο του διαπεραστικού κρωξίματος των εν ίντερνε χαζευόντων στις 4 το χάραμα ~25χρονων παραμορφωμένων) του linguafranca, θα δώσω κι εγώ κατ' αναλογία του διασημότερου και πλέον ενδιαφέροντος site με facts, μία λίστα με εντελώς άχρηστες πληροφορίες που δεν θα σας ένοιαζε και ιδιαίτερα να μάθετε και τις οποίες θα διαβάσετε πεταχτά καθώς θα βαρεθείτε τελεσίδικα περίπου στην μεθεπόμενη γραμμή.
Θα παραλείψω πασίγνωστα και δεδομένα στοιχεία όπως το ότι δεν ξέρω τι κάνω στη ζωή μου, δεν διαβάζω τις εξεταστικές κλπ.
1. Ανακάλυψα πριν κανένα μήνα ένα ημερολόγιο που είχα στην 1η γυμνασίου, όπου έλεγα ότι θα σκεφτόμουν να γίνω καλόγρια (!!) εάν οι ορθόδοξες καλόγριες λειτουργούσαν με "κοινωνικό" τρόπο, γιατί μου αρέσει τόσο πολύ να προσφέρω στους ανθρώπους και να κάνω το καλό. Έγραφα ότι θαύμαζα τις καθολικές καλόγριες που αφοσιώνονταν στο να προσφέρουν βοήθεια σε φτωχούς, εκπαίδευση σε παιδιά, και άλλα "κοινωνικά" έργα. Τι αθώο ζωντανό ήμουν, θεέ μου.
2. Μιλώντας για θεούς, όταν ήμουν μικρή ήμουν ενθουσιασμένη με την ιδέα της αγάπης, αποδοχής και λοιπές χριστιανικές διδαχές. Παρ'όλα αυτά απεχθανόμουν την εκκλησία από μικρή ηλικία. Κάπου μεσο-τέλη δημοτικού, μας είπε μια κατηχήτρια ότι εάν η φίλη μας μας πει ότι το αγόρι τάδε μας κοιτάει, είναι εχθρός μας γιατί μας οδηγεί στον δρόμο του σατανά. Μετά από μια μακροσκελέστατη επιχειρηματολογία, δεν ξαναπάτησα στο κατηχητικό. Αντίστοιχες μαλακίες φυσικά άκουσα και αργότερα από θεολόγους, οι οποίοι σταθερά με αντιπαθούσαν καθώς ως μαθήτρια του 19 δεν είχαν να μου προσάψουν τίποτα. Για όσους ίσως απορούν, η βασική μου θέση περί θρησκείας και θεών τα τελευταία 15 χρόνια είναι ότι είναι απόλυτα προσωπικό ζήτημα.
3. Έχω κι εγώ ένα "αρκουδάκι", σκυλάκι για την ακρίβεια, που κουβαλάω από περίπου το 89-90. Είναι το κλασσικό από τη σειρά "τα κουταβάκια" (θα την θυμάστε οι παλαιότεροι) στο μεσαίο μέγεθος. Είναι ιδανικός στο σχήμα για αγκαλιά, και με συνοδεύει μέχρι σήμερα (ναι ακόμα και σε περιόδους συμβίωσης, τον είχα κατά τόπους πάρει μαζί μου).
4. Από όταν ήμουν μικρή (ήδη πριν τα 5) είχα/έχω ένα μεγάλο κόλλημα με την αδικία. Θυμάμαι σκεφτόμουν πόσο άδικο είναι που χρησιμοποιούμε περισσότερο μερικά δάχτυλα/το ένα χέρι, και προσπαθούσα να χρησιμοποιώ και τα άλλα για να μην νοιώθουν άσχημα. Στο ίδιο πλαίσιο, κοιμόμουν με ΟΛΑ τα αρκουδάκια μου εκ περιτροπής, για να μην νοιώθει κάποιο αδικημένο. Βέβαια στις εξοχές και τα λοιπά συνήθως έπαιρνα τον Μπούμπη (βλ. 3) και κάνα δύο άλλα εάν γινόταν.
5. Έχω "δικό μου" κουτάλι, πηρούνι, πιάτο και μαξιλάρι. Αυτά συνήθως είναι κάποια αταίριαστα με τα λοιπά σερβίτσια κοκ, που κάποια στιγμή κάπου μάζεψα από το πέταμα και τα υιοθέτησα.
6. Στο γυμνάσιο/λύκειο μέτραγα τα πάντα σε CD. Ήταν η νομισματική μου μονάδα. Τα πρώτα μου CD ήταν μία επίθεση στο δισκάδικο με Nirvana, Aerosmith & Bon Jovi στην 1η γυμνασίου.
7. Η μάνα μου έφερνε μια φίλη της στο παλιό σπίτι (max '88) και μου έκανε αγγλικά, την ώρα που είχε THUNDERCATS. Περιττό να σας πω ότι το είχα διαγράψει από τη μνήμη μου για 10 τουλάχιστον χρόνια, το θυμήθηκα όταν βρήκα το βιβλιαράκι τυχαία σε ένα συρτάρι. Αντιστοίχως δεν θυμόμουν ότι μου είχε φέρει μια κοπελιά να μου κάνει έξτρα από το μπλε βιβλίο (δεν θυμάμαι λόγω ώρας τίνος διασήμου) γραμματική και συντακτικό γιατί δεν την κάνανε στο σχολείο. Για χρόνια απορούσα που δεν ξέρανε οι υπόλοιποι κάποιους πολύ βασικούς κανόνες, και επέμενα "ΜΑ ΑΦΟΥ ΤΑ ΚΑΝΑΜΕ ΣΕ ΕΚΕΙΝΟ ΤΟ ΜΠΛΕ ΒΙΒΛΙΟ". Το αποτέλεσμα είναι ένας ακόμα grammar nazi (και δεν μου φαίνεται, το ξέρω).
8. Μου αρέσουν ΔΑΙΜΟΝΙΣΜΕΝΑ τα ριγέ. ΤΑ ΠΑΝΤΑ ριγέ. Τα αγαπημένα μου χρώματα είναι φούξια και γαλάζιο, κυρίως. Έχω κάτι ριγέ καλτσούλες με φούξια και γαλάζιο, και σαν να μην έφτανε αυτό, έχουν και μία αγελάδα πάνω!!! Love at first sight!
9. Ωραία αυτό το έχω αρνηθεί στο παρελθόν, αλλά πλέον έχω συμβιβαστεί: μέχρι το γυμνάσιο ήμουν Παναθηναϊκός σαν τον πατέρα μου. Κάπου 1η ή 2α το γύρισα σε ΑΕΚ. Έκρυβα για χρόνια το αμαρτωλό παρελθόν μου, αλλά ήρθε η ώρα να συφιλιωθώ μαζί του.
10. Στην πέμπτη περίπου δημοτικού αποφάσισα ότι το μπαλέτο είναι πολύ κοριτσίστικο. Μεταξύ άλμπουμ με αυτοκόλλητα ποδοσφαιριστών, φόρμουλα 1, φαρδιά ρούχα και hip hop, μέχρι το γυμνάσιο είχα πλήρως επιτύχει να με περνάνε (από πίσω .. γκουχ γκουχ) οι θείες για αγόρι. Believe it or not ήμουν πολύ περήφανη για αυτό.
+1 Η κρυφότερη επιθυμία μου είναι να γίνω ναυτικός. Επειδή ξέρω ότι αυτό είναι πρακτικώς αδύνατο, προσπαθώ να κρατάω τον εαυτό μου σε φόρμα σκαρώνοντας εναλλακτικές.
there you go, στην αρχή δεν έβρισκα τι να γράψω, αλλά τώρα σας τα έπρηξα κανονικά και δίχως ντροπη!
Θα ήθελα να κάνω τους πάντες ping, γιατί ας το παραδεχθούμε: εάν δεν ήμαστε ναρκισσιστικά κοπρόσκυλα που χαζεύουν στο ίντερνετ δεν θα ήμασταν καν εδώ τώρα! Οπότε μην ντρέπεστε καλά μου, go ahead! Και link στα comments if you do ;p I DON'T HAVE ALL DAY (χοχοχο).
Θα παραλείψω πασίγνωστα και δεδομένα στοιχεία όπως το ότι δεν ξέρω τι κάνω στη ζωή μου, δεν διαβάζω τις εξεταστικές κλπ.
1. Ανακάλυψα πριν κανένα μήνα ένα ημερολόγιο που είχα στην 1η γυμνασίου, όπου έλεγα ότι θα σκεφτόμουν να γίνω καλόγρια (!!) εάν οι ορθόδοξες καλόγριες λειτουργούσαν με "κοινωνικό" τρόπο, γιατί μου αρέσει τόσο πολύ να προσφέρω στους ανθρώπους και να κάνω το καλό. Έγραφα ότι θαύμαζα τις καθολικές καλόγριες που αφοσιώνονταν στο να προσφέρουν βοήθεια σε φτωχούς, εκπαίδευση σε παιδιά, και άλλα "κοινωνικά" έργα. Τι αθώο ζωντανό ήμουν, θεέ μου.
2. Μιλώντας για θεούς, όταν ήμουν μικρή ήμουν ενθουσιασμένη με την ιδέα της αγάπης, αποδοχής και λοιπές χριστιανικές διδαχές. Παρ'όλα αυτά απεχθανόμουν την εκκλησία από μικρή ηλικία. Κάπου μεσο-τέλη δημοτικού, μας είπε μια κατηχήτρια ότι εάν η φίλη μας μας πει ότι το αγόρι τάδε μας κοιτάει, είναι εχθρός μας γιατί μας οδηγεί στον δρόμο του σατανά. Μετά από μια μακροσκελέστατη επιχειρηματολογία, δεν ξαναπάτησα στο κατηχητικό. Αντίστοιχες μαλακίες φυσικά άκουσα και αργότερα από θεολόγους, οι οποίοι σταθερά με αντιπαθούσαν καθώς ως μαθήτρια του 19 δεν είχαν να μου προσάψουν τίποτα. Για όσους ίσως απορούν, η βασική μου θέση περί θρησκείας και θεών τα τελευταία 15 χρόνια είναι ότι είναι απόλυτα προσωπικό ζήτημα.
3. Έχω κι εγώ ένα "αρκουδάκι", σκυλάκι για την ακρίβεια, που κουβαλάω από περίπου το 89-90. Είναι το κλασσικό από τη σειρά "τα κουταβάκια" (θα την θυμάστε οι παλαιότεροι) στο μεσαίο μέγεθος. Είναι ιδανικός στο σχήμα για αγκαλιά, και με συνοδεύει μέχρι σήμερα (ναι ακόμα και σε περιόδους συμβίωσης, τον είχα κατά τόπους πάρει μαζί μου).
4. Από όταν ήμουν μικρή (ήδη πριν τα 5) είχα/έχω ένα μεγάλο κόλλημα με την αδικία. Θυμάμαι σκεφτόμουν πόσο άδικο είναι που χρησιμοποιούμε περισσότερο μερικά δάχτυλα/το ένα χέρι, και προσπαθούσα να χρησιμοποιώ και τα άλλα για να μην νοιώθουν άσχημα. Στο ίδιο πλαίσιο, κοιμόμουν με ΟΛΑ τα αρκουδάκια μου εκ περιτροπής, για να μην νοιώθει κάποιο αδικημένο. Βέβαια στις εξοχές και τα λοιπά συνήθως έπαιρνα τον Μπούμπη (βλ. 3) και κάνα δύο άλλα εάν γινόταν.
5. Έχω "δικό μου" κουτάλι, πηρούνι, πιάτο και μαξιλάρι. Αυτά συνήθως είναι κάποια αταίριαστα με τα λοιπά σερβίτσια κοκ, που κάποια στιγμή κάπου μάζεψα από το πέταμα και τα υιοθέτησα.
6. Στο γυμνάσιο/λύκειο μέτραγα τα πάντα σε CD. Ήταν η νομισματική μου μονάδα. Τα πρώτα μου CD ήταν μία επίθεση στο δισκάδικο με Nirvana, Aerosmith & Bon Jovi στην 1η γυμνασίου.
7. Η μάνα μου έφερνε μια φίλη της στο παλιό σπίτι (max '88) και μου έκανε αγγλικά, την ώρα που είχε THUNDERCATS. Περιττό να σας πω ότι το είχα διαγράψει από τη μνήμη μου για 10 τουλάχιστον χρόνια, το θυμήθηκα όταν βρήκα το βιβλιαράκι τυχαία σε ένα συρτάρι. Αντιστοίχως δεν θυμόμουν ότι μου είχε φέρει μια κοπελιά να μου κάνει έξτρα από το μπλε βιβλίο (δεν θυμάμαι λόγω ώρας τίνος διασήμου) γραμματική και συντακτικό γιατί δεν την κάνανε στο σχολείο. Για χρόνια απορούσα που δεν ξέρανε οι υπόλοιποι κάποιους πολύ βασικούς κανόνες, και επέμενα "ΜΑ ΑΦΟΥ ΤΑ ΚΑΝΑΜΕ ΣΕ ΕΚΕΙΝΟ ΤΟ ΜΠΛΕ ΒΙΒΛΙΟ". Το αποτέλεσμα είναι ένας ακόμα grammar nazi (και δεν μου φαίνεται, το ξέρω).
8. Μου αρέσουν ΔΑΙΜΟΝΙΣΜΕΝΑ τα ριγέ. ΤΑ ΠΑΝΤΑ ριγέ. Τα αγαπημένα μου χρώματα είναι φούξια και γαλάζιο, κυρίως. Έχω κάτι ριγέ καλτσούλες με φούξια και γαλάζιο, και σαν να μην έφτανε αυτό, έχουν και μία αγελάδα πάνω!!! Love at first sight!
9. Ωραία αυτό το έχω αρνηθεί στο παρελθόν, αλλά πλέον έχω συμβιβαστεί: μέχρι το γυμνάσιο ήμουν Παναθηναϊκός σαν τον πατέρα μου. Κάπου 1η ή 2α το γύρισα σε ΑΕΚ. Έκρυβα για χρόνια το αμαρτωλό παρελθόν μου, αλλά ήρθε η ώρα να συφιλιωθώ μαζί του.
10. Στην πέμπτη περίπου δημοτικού αποφάσισα ότι το μπαλέτο είναι πολύ κοριτσίστικο. Μεταξύ άλμπουμ με αυτοκόλλητα ποδοσφαιριστών, φόρμουλα 1, φαρδιά ρούχα και hip hop, μέχρι το γυμνάσιο είχα πλήρως επιτύχει να με περνάνε (από πίσω .. γκουχ γκουχ) οι θείες για αγόρι. Believe it or not ήμουν πολύ περήφανη για αυτό.
+1 Η κρυφότερη επιθυμία μου είναι να γίνω ναυτικός. Επειδή ξέρω ότι αυτό είναι πρακτικώς αδύνατο, προσπαθώ να κρατάω τον εαυτό μου σε φόρμα σκαρώνοντας εναλλακτικές.
there you go, στην αρχή δεν έβρισκα τι να γράψω, αλλά τώρα σας τα έπρηξα κανονικά και δίχως ντροπη!
Θα ήθελα να κάνω τους πάντες ping, γιατί ας το παραδεχθούμε: εάν δεν ήμαστε ναρκισσιστικά κοπρόσκυλα που χαζεύουν στο ίντερνετ δεν θα ήμασταν καν εδώ τώρα! Οπότε μην ντρέπεστε καλά μου, go ahead! Και link στα comments if you do ;p I DON'T HAVE ALL DAY (χοχοχο).
Ετικέτες
Άλλο Ένα Άχρηστο Ποστ,
Αμπελοφυλλοσοφίες,
Μπλα
25/6/08
Κτηματολόγιο ΑΕ goes IE-FREE
Αγαπητή κυρία,Έπιασε τόπο το ευγενικό email μου και -υποθέτω- πολλών άλλων! ΟΛΕ!
Σας ενημερώνουμε ότι η ηλεκτρονική δήλωση μπορεί να γίνει πλέον από οποιοδήποτε λειτουργικό σύστημα.
Σας ευχαριστούμε για την κατανόησή σας.
Ομάδα Τεχνικής Υποστήριξης Διαδικτυακών Εφαρμογών Κτηματολόγιο ΑΕ
Ετικέτες
Γκρηκ Γουέμπ,
Ελεύθερο Λογισμικό,
Geekdom,
Linux
19/6/08
Re: Καλοκαιρινά Soundtrack
Σε παραδιπλανό blog, o Gio_R έκανε αναφορά σε εναλλακτικές προτάσεις για καλοκαιρινή μουσική.
Απαντώ κι εγώ με την πρόταση αυτή, από τον Μεσιέ Girl Talk, έναν 'hot' mashup ντιτζέι από το ΠίτσμπερΓΚ, ο οποίος έβγαλε το νέο του άλμπουμ σε έκδοση αλά Radiohead "δώσ'τε ό,τι νομίζετε" :) Θα το βρείτε εδώ.
Απαντώ κι εγώ με την πρόταση αυτή, από τον Μεσιέ Girl Talk, έναν 'hot' mashup ντιτζέι από το ΠίτσμπερΓΚ, ο οποίος έβγαλε το νέο του άλμπουμ σε έκδοση αλά Radiohead "δώσ'τε ό,τι νομίζετε" :) Θα το βρείτε εδώ.
Αυτά τα ολίγα και βιαστικά από ένα διαβαστερό κακόκι.
ΥΓ. Εγώ έδωσα ήδη 5 ολόκληρα δολλάρια (έναν φραπέ στην παραλιακή) για να επικροτήσω την τακτική :)
ΥΓ. Εγώ έδωσα ήδη 5 ολόκληρα δολλάρια (έναν φραπέ στην παραλιακή) για να επικροτήσω την τακτική :)
Η αλαζονεία είναι η κυριακάτικη φορεσιά της τεμπελιάς
Νομίζω πως ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματά μου από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου είναι το να πιστεύω πως είμαι έξυπνη.
Η αλήθεια είναι πως συνήθως έχω δίκιο, κι αυτό κάνει τα πράγματα χειρότερα.
Το αποτέλεσμα, για να μην σας κουράζω και για να μην χάνω ΚΙ ΑΛΛΟ χρόνο, είναι ότι δεν διαβάζω.
Κυρίως επειδή είμαι τεμπέλα, αυτό. Αλλά ταυτόχρονα υπάρχει μέσα μου μια μικρή βρωμερή φωνούλα που επιμένει ότι μπορώ να το κάνω, μπορώ να διαβάσω το μάθημα σε 5 ώρες και να γράψω 7.
Το δυστυχές γεγονός της παραπάνω φαντασίωσης, είναι ότι μετά παρεμβαίνει μια άλλη φωνούλα και λέει "δεν προλαβαίνεις, είσαι άθλια, είσαι απαίσια, τα έκανες σκατά" και έρχεται το άγχος... Οπότε και καταπνίγονται οι αλαζονικές φωνούλες.
Ελπίζω να πάρω το κωλοπτυχίο, για να μπορέσω να είμαι πάλι on top of the situation, και να ακούω μόνο τις ψωνοφωνές, όπως έκανα μέχρι το 2ο-3ο έτος. Απέδιδε πολύ καλά, το ομολογώ.
Αν ήξερε ο πατέρας μου πως αντί να μου πρήζει τα σκώτια με το πόσο σκατά τα έχω κάνει, αρκεί να μου πουλάει φούμαρα για το πόσο γαμάτη είμαι....
ΥΓ. Edit στις 05:50 (πολλές ώρες μετά). On a happier note που λένε και οι αγγλόφωνοι, βρήκα ένα ποιηματοειδές μου -από το ύφος και τα υπαρξιακά το τοποθετώ γύρω στο 2001-2- στο βιβλίο που διάβαζα. Βέβαια, σε μία νότα πολύ πιο βαριά, το κείμενο είναι μαύρη μαυρίλα αλλά τελοσπάντων. Δεν νομίζω, παρεμπιπτόντως, να το μοιραστώ κάποια στιγμή. :>
Η αλήθεια είναι πως συνήθως έχω δίκιο, κι αυτό κάνει τα πράγματα χειρότερα.
Το αποτέλεσμα, για να μην σας κουράζω και για να μην χάνω ΚΙ ΑΛΛΟ χρόνο, είναι ότι δεν διαβάζω.
Κυρίως επειδή είμαι τεμπέλα, αυτό. Αλλά ταυτόχρονα υπάρχει μέσα μου μια μικρή βρωμερή φωνούλα που επιμένει ότι μπορώ να το κάνω, μπορώ να διαβάσω το μάθημα σε 5 ώρες και να γράψω 7.
Το δυστυχές γεγονός της παραπάνω φαντασίωσης, είναι ότι μετά παρεμβαίνει μια άλλη φωνούλα και λέει "δεν προλαβαίνεις, είσαι άθλια, είσαι απαίσια, τα έκανες σκατά" και έρχεται το άγχος... Οπότε και καταπνίγονται οι αλαζονικές φωνούλες.
Ελπίζω να πάρω το κωλοπτυχίο, για να μπορέσω να είμαι πάλι on top of the situation, και να ακούω μόνο τις ψωνοφωνές, όπως έκανα μέχρι το 2ο-3ο έτος. Απέδιδε πολύ καλά, το ομολογώ.
Αν ήξερε ο πατέρας μου πως αντί να μου πρήζει τα σκώτια με το πόσο σκατά τα έχω κάνει, αρκεί να μου πουλάει φούμαρα για το πόσο γαμάτη είμαι....
ΥΓ. Edit στις 05:50 (πολλές ώρες μετά). On a happier note που λένε και οι αγγλόφωνοι, βρήκα ένα ποιηματοειδές μου -από το ύφος και τα υπαρξιακά το τοποθετώ γύρω στο 2001-2- στο βιβλίο που διάβαζα. Βέβαια, σε μία νότα πολύ πιο βαριά, το κείμενο είναι μαύρη μαυρίλα αλλά τελοσπάντων. Δεν νομίζω, παρεμπιπτόντως, να το μοιραστώ κάποια στιγμή. :>
Ετικέτες
Άλλο Ένα Άχρηστο Ποστ,
Αμπελοφυλλοσοφίες,
Αναβλητικόκι,
Μπλα
9/6/08
Δεν ζήταγα κι ένα μυριάκι ευρά;
1/
Δεν ξέρω ούτε πόσο θα κρατήσει, ούτε εάν είναι επικίνδυνο, αλλά πήρα μπρος εχθές. Γράφω πτυχιακή με δαιμονισμένους ρυθμούς.
Το βασικό πρόβλημα είναι ότι έχω κι άλλες εργασίες (με προθεσμίες τσουχτερές) αλλά δεν θέλω να καταστρέψω τον ειρμό μου...
2/
Τις προάλλες είχα μια αναλαμπή κάπου μεταξύ της ακράτου σαπίλας μου και του πόνου στον κώλο από το 24ωρο καθιστικότατης ζωής: είπα πάει τέρμα τελείωσε θα πάω γυμναστήριο. το αποφάσισα, το υπέγραψα, έδωσα όρκους αίματος κλπ
Αλλά τελικά μου ήρθε μια καλύτερη ιδέα, εμπνευσμένη από την φίλη μου την Μαρία (thanks) και άλλους συνgeeks: πήρα ένα Wii Fit.
Γελάστε όσο θέλετε μαζί μου, εγώ γυμνάζω το ατελείωτο (!) κορμί μου και περνάω και ζάχαρη και δεν τρέχω και σε γυμναστήρια με φωτισμό εκκοκκιστήριου, κάγκουρες και ντροπή που είμαι σαν μουσχάρ'.
Δεν ξέρω ούτε πόσο θα κρατήσει, ούτε εάν είναι επικίνδυνο, αλλά πήρα μπρος εχθές. Γράφω πτυχιακή με δαιμονισμένους ρυθμούς.
Το βασικό πρόβλημα είναι ότι έχω κι άλλες εργασίες (με προθεσμίες τσουχτερές) αλλά δεν θέλω να καταστρέψω τον ειρμό μου...
2/
Τις προάλλες είχα μια αναλαμπή κάπου μεταξύ της ακράτου σαπίλας μου και του πόνου στον κώλο από το 24ωρο καθιστικότατης ζωής: είπα πάει τέρμα τελείωσε θα πάω γυμναστήριο. το αποφάσισα, το υπέγραψα, έδωσα όρκους αίματος κλπ
Αλλά τελικά μου ήρθε μια καλύτερη ιδέα, εμπνευσμένη από την φίλη μου την Μαρία (thanks) και άλλους συνgeeks: πήρα ένα Wii Fit.
Γελάστε όσο θέλετε μαζί μου, εγώ γυμνάζω το ατελείωτο (!) κορμί μου και περνάω και ζάχαρη και δεν τρέχω και σε γυμναστήρια με φωτισμό εκκοκκιστήριου, κάγκουρες και ντροπή που είμαι σαν μουσχάρ'.
ένα ειλικρινές wii. ευτυχώς εγώ πήρα από τα ευγενικά.
3/
Τι θα γίνει με τους μαθηματικούς όρους και τα ελληνικά; Μου χουν γίνει τα νεύρα κορδέλλες! (το ίδιο και στους θαμώνες του #linux στο GRnet)
Ψηφίστε και κερδίστε:
Dimensionality =
'Αντε πάω πίσω να αυγατίσω καμιά σελίδα.
ΥΓ. [κάμποσες -6- ώρες μετά] Έχω υποψίες που έρχονται και φεύγουν ότι η πτυχιακή μου είναι βασισμένη σε κάτι που δεν ισχύει. Ελπίζω να την γλυτώσω φθηνά. Πάντως έγραψα άλλες 3μιση σελίδες.
Τι θα γίνει με τους μαθηματικούς όρους και τα ελληνικά; Μου χουν γίνει τα νεύρα κορδέλλες! (το ίδιο και στους θαμώνες του #linux στο GRnet)
Ψηφίστε και κερδίστε:
Dimensionality =
- Διαστατικότητα
- Διαστατότητα
- Διαστασιακοτηττα
- Δεν υπάρχει όρος, γράψ'το περιφραστικά.
'Αντε πάω πίσω να αυγατίσω καμιά σελίδα.
ΥΓ. [κάμποσες -6- ώρες μετά] Έχω υποψίες που έρχονται και φεύγουν ότι η πτυχιακή μου είναι βασισμένη σε κάτι που δεν ισχύει. Ελπίζω να την γλυτώσω φθηνά. Πάντως έγραψα άλλες 3μιση σελίδες.
6/6/08
Κρίση Πανικού. Ζητείται Κρίση Παραγωγικότητας -Πληρώνω Όσο Όσο
Κίνηση πρώτη: καθάρισα κι άλλο το γραφείο. Εντυπωσιαστήκατε;
- με το καθάρισα εννοώ συμμάζεμα, η σκόνη δίπλα στο ups ευτυχώς κρύβεται σε αυτό το μέγεθος εικόνας.
Κίνηση δεύτερη: Κόλλησα με σελοτέιπ το πρόγραμμα της εξεταστικής δίπλα στο κεφάλι μου (στον τοίχο). Επίσης κατάρτισα πλήρες ημερήσιο χρονοδιάγραμμα, το οποίο απέτυχα παταγωδώς να τηρήσω ήδη από σήμερα. Το κόλλησα κι αυτό στο ύψος των ματιών, παραδίπλα από το πρόγραμμα της εξεταστικής, δίπλα από τον σκελετό της πτυχιακής και διαγώνια πάνω από την κατάσταση των πόσων χρωστάω.
Κίνηση τρίτη: Άνοιξα το kile και στα recent documents βρήκα το Πτυχιακή.tex (γιατί διαφορετικά σιγά μην θυμόμουν πού σκατά το έχω).
Στο παρακάτω στιγμιότυπο θα βρείτε το πώς γεμίζουν τον πρόλογο της πτυχιακής τους για να μην τον βλέπουν να χάσκει άδειος, και επίσης για να φουσκώσουν τις σελίδες και το εγώ τους. Περισσότερα στον Lorel Ipsum Generator -ναι υποστηρίζει και ελληνικά thank god.
Τώρα μου μένει να γράψω κάποιες αντιενοχικές σελίδες πτυχιακής και να στείλω email στον υπεύθυνο διδακτορικό και καθηγητή μου. Πριν στείλουν τηλεγράφημα στην Interpol να με ψάξει, ή με δείτε στο Μετρό σε LCD με τα χαμένα θρακιωτάκια.
ΥΓ. Το ξέρω ότι η μέθοδος της πάπιας δεν δουλεύει καλά στα emails "πώς πάει η πτυχιακή -ΜΕΤΑ ΑΠΟ 2 ΜΗΝΕΣ ΣΙΩΠΗΣ????", αλλά υπόσχομαι ότι θα απαντήσω. Λίγες κατευναστικές σελιδίτσες μόνο...!!!
- με το καθάρισα εννοώ συμμάζεμα, η σκόνη δίπλα στο ups ευτυχώς κρύβεται σε αυτό το μέγεθος εικόνας.
Κίνηση δεύτερη: Κόλλησα με σελοτέιπ το πρόγραμμα της εξεταστικής δίπλα στο κεφάλι μου (στον τοίχο). Επίσης κατάρτισα πλήρες ημερήσιο χρονοδιάγραμμα, το οποίο απέτυχα παταγωδώς να τηρήσω ήδη από σήμερα. Το κόλλησα κι αυτό στο ύψος των ματιών, παραδίπλα από το πρόγραμμα της εξεταστικής, δίπλα από τον σκελετό της πτυχιακής και διαγώνια πάνω από την κατάσταση των πόσων χρωστάω.
Κίνηση τρίτη: Άνοιξα το kile και στα recent documents βρήκα το Πτυχιακή.tex (γιατί διαφορετικά σιγά μην θυμόμουν πού σκατά το έχω).
Στο παρακάτω στιγμιότυπο θα βρείτε το πώς γεμίζουν τον πρόλογο της πτυχιακής τους για να μην τον βλέπουν να χάσκει άδειος, και επίσης για να φουσκώσουν τις σελίδες και το εγώ τους. Περισσότερα στον Lorel Ipsum Generator -ναι υποστηρίζει και ελληνικά thank god.
Τώρα μου μένει να γράψω κάποιες αντιενοχικές σελίδες πτυχιακής και να στείλω email στον υπεύθυνο διδακτορικό και καθηγητή μου. Πριν στείλουν τηλεγράφημα στην Interpol να με ψάξει, ή με δείτε στο Μετρό σε LCD με τα χαμένα θρακιωτάκια.
ΥΓ. Το ξέρω ότι η μέθοδος της πάπιας δεν δουλεύει καλά στα emails "πώς πάει η πτυχιακή -ΜΕΤΑ ΑΠΟ 2 ΜΗΝΕΣ ΣΙΩΠΗΣ????", αλλά υπόσχομαι ότι θα απαντήσω. Λίγες κατευναστικές σελιδίτσες μόνο...!!!
Ετικέτες
Αναβλητικόκι,
Μπλα
4/6/08
Επίδειξη Desktop
Καλά ότι κλέβω κατάφωρα, δεν το συζητώ: όσο έλειπα στο Dubai η μάνα έκανε επιδρομή και μάζεψε τα πάντα. Αυτό είναι η βέλτιστη εκδοχή του μπάχαλου:
Στη φωτογραφία απεικονίζονται:
ΥΓ. Για να μην κατηγορηθώ ότι παίζω άδικα, ιδού μια ΜΙΚΡΗ γεύση του πώς ήταν τα πράγματα πριν την επίθεση της μάνας στο σπίτι μου.
Στη φωτογραφία απεικονίζονται:
- πολλά καλώδια σε κακή κατάσταση
- ένα wrap firewall με pfsense (ασημί κάτω αριστερά)
- στο πάτωμα δίπλα του ένα spa3000, ένα switch και το adsl modem
- πωπω σκόνη στην καρέκλα....
- ένα spa941
- νερά και βάζο με υπολείμματα καφέ
- εκτυπωτής, ups και pc
- οθόνη που δείχνει το desktop του kargig
- το πρόγραμμα της εξεταστικής, το προσχέδιο της πτυχιακής, η αναλυτική και άλλα δυσάρεστα
- ένα ημιθανές zaurus
- διάφορες μπουρδίτσες
ΥΓ. Για να μην κατηγορηθώ ότι παίζω άδικα, ιδού μια ΜΙΚΡΗ γεύση του πώς ήταν τα πράγματα πριν την επίθεση της μάνας στο σπίτι μου.
3/6/08
HOWTO: Φραπέ(ς)
Πρόσφατα μου έτυχε να παραδώσω μαθήματα φραπεδογνωσίας τέσσερις φορές σε έναν μήνα. Για αυτό και αποφάσισα να φτιάξω ένα σχετικό βλογ έντρυ, μιας και επαναλαμβάνομαι.
Η μέθοδος είναι απλή και επιβεβαιωμένη από προσωπική πείρα λόγω χρόνιας φραπεδοποσίας και συντρόφους φραπεδολάτρες με προϋπηρεσία σε καφετέριες.
Α. Τα Υλικά1. Ποτήρι, κατά προτίμηση κλάσης "βάζο"
2. Καφές, προσωπική προτίμηση Gold. NAI κάνει και για φραπέ, και μάλιστα once you go gold you never go back!
3. Ζάχαρη
4. Γάλα εβαπορέ
5. Παγωμένο νερό - υπάρχουν φαν που χτυπούν τον φραπέ τους με νερό βρύσης συνειδητά, αλλά προσωπικά ενίσταμαι στην τακτική
6. Παγάκια
7. Φραπεδιέρα ολκής. Αυτές του 5ευρου από το Μαρινόπουλο ΔΕΝ κάνουν. Χρειάζεται δυνατό μιξεράκι, κάτι που συνήθως βρίσκει κανείς σε "σταθερές" εκδόσεις -όχι "του χεριού", και επίσης αρκετά δυνατό ήταν το χειροκίνητο μιξεράκι που έδινε ο νεσκαφέ μια περίοδο.
Β. Δοσολογία
1. Αρχικά σε καθαρό ποτήρι ή βάζο βάζετε 1 ή 2 κουταλιές γλυκού καφέ αντίστοιχα. Περίπου ανά 200 ml και 1 κουταλιά. (Η κουταλιά περιγράφεται στην φωτό παραπλεύρως.)
2. Μετά προσθέτετε την επιθυμητή ζάχαρη. Το μέτριο βγαίνει με ίση ποσότητα ζάχαρης με τον καφέ.
3. Κατόπιν προσθέτετε νερό, 1-2 δάχτυλα στο ποτήρι, και 2+ στο βάζο.
Σημείωση: όσο χειρότερη η φραπεδιέρα, τόσο λιγότερο νερό! Σε μέτρια φραπεδιέρα γενικά το πρόβλημα διορθώνεται με λίγη υπομονή και έξτρα χτύπημα.
3.1. Παραλλαγή: Στην περίπτωση που επιθυμείτε να πειραματιστείτε προσθέτοντας το γάλα πριν το χτύπημα, προσθέτετε την επιθυμητή ποσότητα ιδιαίτερα παγωμένου εβαπορέ σε αυτό το βήμα. Μπορείτε να πειραματιστείτε είτε βάζοντας το εβαπορέ κατάψυξη για κάποια λεπτά πριν το χτύπημα, κάνοντας παγάκια από γάλα ή προσθέτοντας ένα μικρό παγάκι νερού σε αυτό το βήμα, έχοντας βάλει ελάχιστα λιγότερο νερό στο προηγ. βήμα.
Γ. Χτύπημα
1. Χτυπάτε αλύπητα τον φραπέ
Hint: Εγώ σαν τεμπελόσκυλο βάζω κάτι να το κρατά από κάτω και να χτυπιέται όσο πάω να φέρω παγάκια και καλαμάκι.
2. Ο φραπές πρέπει να έχει γίνει κρεμώδης, ακόμα και σε σημείο να το γέρνεις και να μην σαλεύει (στην φωτογραφία σάλεψε, γιατί δεν είμαι καλή με το multi tasking ως φωτογράφος)
Συμπληρώνετε σε αυτό το σημείο με παγάκια, γάλα (εάν δεν βάλατε πριν) και νερό στο τέλος.
2.1. Στην περίπτωση που προσθέσατε γάλα ΊΣΩΣ να βγει λίγο πιο μπουρμπουλιθρέ στην επιφάνεια. Μην ανησυχείτε, το βασικό είναι να είναι κρεμώδης και ομοιόμορφος στο σύνολο και πηχτός όσο το δυνατό περισσότερο.
Δ. Απόλαυση
Καλαμάκι και είσαστε έτοιμοι!
Μην ξεχνάτε να ανακατεύετε από την πρώτη στιγμή, για να μην πίνετε νερό με πάγο. Ειδικά αυτό όταν προσθέσατε στο τέλος το γάλα!
Ο σωστός καφές διατηρεί τον αφρό του και μετά από ώρα, μένει ομοιόμορφος και πηχτός. Δεν δικαιολογείται να χαλάσει η αναλογία νερωμένου:αφρισμένου μέρους πάνω από 1.
Σημείωση: Ο φραπές που χτυπήθηκε με γάλα, τείνει να διατηρείται για περισσότερη ώρα κρεμώδης παρ'ότι κατ'αρχήν φαίνεται λίγο πιο αραιός.
Δυσάρεστο side effect: Θα σας αηδειάζουν οι στεγνές και κολλώδεις φουσκαλίτσες στον καφέ της καφετέριας από εδώ και πέρα.
Αυτά από εμένα! ENJOY!!!
Η μέθοδος είναι απλή και επιβεβαιωμένη από προσωπική πείρα λόγω χρόνιας φραπεδοποσίας και συντρόφους φραπεδολάτρες με προϋπηρεσία σε καφετέριες.
Α. Τα Υλικά1. Ποτήρι, κατά προτίμηση κλάσης "βάζο"
2. Καφές, προσωπική προτίμηση Gold. NAI κάνει και για φραπέ, και μάλιστα once you go gold you never go back!
3. Ζάχαρη
4. Γάλα εβαπορέ
5. Παγωμένο νερό - υπάρχουν φαν που χτυπούν τον φραπέ τους με νερό βρύσης συνειδητά, αλλά προσωπικά ενίσταμαι στην τακτική
6. Παγάκια
7. Φραπεδιέρα ολκής. Αυτές του 5ευρου από το Μαρινόπουλο ΔΕΝ κάνουν. Χρειάζεται δυνατό μιξεράκι, κάτι που συνήθως βρίσκει κανείς σε "σταθερές" εκδόσεις -όχι "του χεριού", και επίσης αρκετά δυνατό ήταν το χειροκίνητο μιξεράκι που έδινε ο νεσκαφέ μια περίοδο.
Β. Δοσολογία
1. Αρχικά σε καθαρό ποτήρι ή βάζο βάζετε 1 ή 2 κουταλιές γλυκού καφέ αντίστοιχα. Περίπου ανά 200 ml και 1 κουταλιά. (Η κουταλιά περιγράφεται στην φωτό παραπλεύρως.)
2. Μετά προσθέτετε την επιθυμητή ζάχαρη. Το μέτριο βγαίνει με ίση ποσότητα ζάχαρης με τον καφέ.
3. Κατόπιν προσθέτετε νερό, 1-2 δάχτυλα στο ποτήρι, και 2+ στο βάζο.
Σημείωση: όσο χειρότερη η φραπεδιέρα, τόσο λιγότερο νερό! Σε μέτρια φραπεδιέρα γενικά το πρόβλημα διορθώνεται με λίγη υπομονή και έξτρα χτύπημα.
3.1. Παραλλαγή: Στην περίπτωση που επιθυμείτε να πειραματιστείτε προσθέτοντας το γάλα πριν το χτύπημα, προσθέτετε την επιθυμητή ποσότητα ιδιαίτερα παγωμένου εβαπορέ σε αυτό το βήμα. Μπορείτε να πειραματιστείτε είτε βάζοντας το εβαπορέ κατάψυξη για κάποια λεπτά πριν το χτύπημα, κάνοντας παγάκια από γάλα ή προσθέτοντας ένα μικρό παγάκι νερού σε αυτό το βήμα, έχοντας βάλει ελάχιστα λιγότερο νερό στο προηγ. βήμα.
Γ. Χτύπημα
1. Χτυπάτε αλύπητα τον φραπέ
Hint: Εγώ σαν τεμπελόσκυλο βάζω κάτι να το κρατά από κάτω και να χτυπιέται όσο πάω να φέρω παγάκια και καλαμάκι.
2. Ο φραπές πρέπει να έχει γίνει κρεμώδης, ακόμα και σε σημείο να το γέρνεις και να μην σαλεύει (στην φωτογραφία σάλεψε, γιατί δεν είμαι καλή με το multi tasking ως φωτογράφος)
Συμπληρώνετε σε αυτό το σημείο με παγάκια, γάλα (εάν δεν βάλατε πριν) και νερό στο τέλος.
2.1. Στην περίπτωση που προσθέσατε γάλα ΊΣΩΣ να βγει λίγο πιο μπουρμπουλιθρέ στην επιφάνεια. Μην ανησυχείτε, το βασικό είναι να είναι κρεμώδης και ομοιόμορφος στο σύνολο και πηχτός όσο το δυνατό περισσότερο.
Δ. Απόλαυση
Καλαμάκι και είσαστε έτοιμοι!
Μην ξεχνάτε να ανακατεύετε από την πρώτη στιγμή, για να μην πίνετε νερό με πάγο. Ειδικά αυτό όταν προσθέσατε στο τέλος το γάλα!
Ο σωστός καφές διατηρεί τον αφρό του και μετά από ώρα, μένει ομοιόμορφος και πηχτός. Δεν δικαιολογείται να χαλάσει η αναλογία νερωμένου:αφρισμένου μέρους πάνω από 1.
Σημείωση: Ο φραπές που χτυπήθηκε με γάλα, τείνει να διατηρείται για περισσότερη ώρα κρεμώδης παρ'ότι κατ'αρχήν φαίνεται λίγο πιο αραιός.
Δυσάρεστο side effect: Θα σας αηδειάζουν οι στεγνές και κολλώδεις φουσκαλίτσες στον καφέ της καφετέριας από εδώ και πέρα.
Αυτά από εμένα! ENJOY!!!
2/6/08
Το συναυλιακό (μου) παράδοξο
..δεν έχει να κάνει καθόλου με τις συνήθεις γκρίνιες για τις συναυλίες στην Ελλάδα.
Έχω περάσει τη ζωή μου γκρινιάζοντας για τις συναυλίες. Το παράδοξο είναι ότι αυτή η δυσφορία μοιράζεται εξίσου σε απελπισία για την έλλειψη συναυλιών με ενδιαφέρον και σε απόγνωση για συναυλίες που δεν προλαβαίνω/έχω λεφτά να πάω. Σε κάθε περίπτωση θα είμαι πάντα σε άβολη θέση.
Φέτος δε, το έχει παραχέσει το ζήτημα η θεία χάρη της συναυλιακής κακοτοπιάς. Θέλω να περάσω 6 μαθήματα στην εξεταστική αυτή (άντε 5) και έχει ένα κάρο συναυλίες που πρέπει να πάω.
Αρχίζουμε:
Σνιφ, Γκριν, Σομπ, Λυγμ και άλλοι ήχοι ανάμικτων συναισθημάτων.
Έχω περάσει τη ζωή μου γκρινιάζοντας για τις συναυλίες. Το παράδοξο είναι ότι αυτή η δυσφορία μοιράζεται εξίσου σε απελπισία για την έλλειψη συναυλιών με ενδιαφέρον και σε απόγνωση για συναυλίες που δεν προλαβαίνω/έχω λεφτά να πάω. Σε κάθε περίπτωση θα είμαι πάντα σε άβολη θέση.
Φέτος δε, το έχει παραχέσει το ζήτημα η θεία χάρη της συναυλιακής κακοτοπιάς. Θέλω να περάσω 6 μαθήματα στην εξεταστική αυτή (άντε 5) και έχει ένα κάρο συναυλίες που πρέπει να πάω.
Αρχίζουμε:
- Nick Cave 7 Ιουνίου, για ζέσταμα
- υπό ΚΣ θα σκεφτόμουν σοβαρά και την Olga Kouklaki με τους Nouvelle Vague
- Eject με James (πες ότι τους είδα αυτούς.. αλλά) και Unkle, Stereo MCs & Hercules and the Love Affair στις 28/06
- PJ Harvey στις 30/06. Ρισκάρεις να την χάσεις και να κάνει πάλι απίστευτο σόου;
- Ευτυχώς τους Deus τους έχω δει και δεν έχω απωθυμένο, και η Siouxsie είναι καλή αλλά πολύ μεστωμένη για κάποιον που χρωστάει τόσα μαθήματα
- αλλά δεν μπορείς να μην πας στον Manu στην επόμενη ημέρα του RockWave (ναι ζει ακόμα το φεστιβάλ αυτό)
- και μετά από λίγες μέρες στο Fly Beeyond έχουμε Massive Attack ΜΕ Gogol Bordello
- κλείνοντας πριν το 15αυγουστο με Bjork 31/07.
Σνιφ, Γκριν, Σομπ, Λυγμ και άλλοι ήχοι ανάμικτων συναισθημάτων.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)