19/6/08

Η αλαζονεία είναι η κυριακάτικη φορεσιά της τεμπελιάς

Νομίζω πως ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματά μου από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου είναι το να πιστεύω πως είμαι έξυπνη.
Η αλήθεια είναι πως συνήθως έχω δίκιο, κι αυτό κάνει τα πράγματα χειρότερα.
Το αποτέλεσμα, για να μην σας κουράζω και για να μην χάνω ΚΙ ΑΛΛΟ χρόνο, είναι ότι δεν διαβάζω.

Κυρίως επειδή είμαι τεμπέλα, αυτό. Αλλά ταυτόχρονα υπάρχει μέσα μου μια μικρή βρωμερή φωνούλα που επιμένει ότι μπορώ να το κάνω, μπορώ να διαβάσω το μάθημα σε 5 ώρες και να γράψω 7.

Το δυστυχές γεγονός της παραπάνω φαντασίωσης, είναι ότι μετά παρεμβαίνει μια άλλη φωνούλα και λέει "δεν προλαβαίνεις, είσαι άθλια, είσαι απαίσια, τα έκανες σκατά" και έρχεται το άγχος... Οπότε και καταπνίγονται οι αλαζονικές φωνούλες.

Ελπίζω να πάρω το κωλοπτυχίο, για να μπορέσω να είμαι πάλι on top of the situation, και να ακούω μόνο τις ψωνοφωνές, όπως έκανα μέχρι το 2ο-3ο έτος. Απέδιδε πολύ καλά, το ομολογώ.

Αν ήξερε ο πατέρας μου πως αντί να μου πρήζει τα σκώτια με το πόσο σκατά τα έχω κάνει, αρκεί να μου πουλάει φούμαρα για το πόσο γαμάτη είμαι....



ΥΓ. Edit στις 05:50 (πολλές ώρες μετά). On a happier note που λένε και οι αγγλόφωνοι, βρήκα ένα ποιηματοειδές μου -από το ύφος και τα υπαρξιακά το τοποθετώ γύρω στο 2001-2- στο βιβλίο που διάβαζα. Βέβαια, σε μία νότα πολύ πιο βαριά, το κείμενο είναι μαύρη μαυρίλα αλλά τελοσπάντων. Δεν νομίζω, παρεμπιπτόντως, να το μοιραστώ κάποια στιγμή. :>

5 σχόλια:

  1. Ανώνυμος19/6/08, 9:30 π.μ.

    Ξέρεις, ισχύει ότι "το πιο έξυπνο/όμορφο/καλό κλπ παιδί στον κόσμο είναι ένα: το έχει η κάθε μάνα".

    Μας μεγαλώνουν κάνοντάς μας να πιστεύουμε ότι είμαστε πολύ έξυπνοι, όμορφοι κλπ, αλλά, τουλάχιστον εγώ, συνειδητοποίησα γρήγορα ότι σε συγκεκριμένα θέματα π.χ. κατανόηση νέων πραγμάτων δεν είμαι κι από τους πρώτους. It' s OK, μπορείς να ζήσεις με αυτό και να εκμεταλλευτείς τα δικά σου πλεονεκτήματα, που δεν τα έχουν άλλοι.

    Αυτό το μικρό σχόλιο γιατί μου θύμισες πολλά με το post σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ανώνυμος19/6/08, 1:31 μ.μ.

    Δεν θέλω να σε στεναχωρήσω γιατί μέχρι που ανακάλυψες την dancing banana στο plurk ήσουν καλή κοπέλα αλλά δεν μπορώ να ακούω τέτοια περί εξυπνάδας.

    Πολύς κόσμος πέφτει στη λούμπα του "είμαι γαμάουα" και όταν δεν είναι όλα ρόδινα και ονειρικά φρικάρει και πέφτει στο άλλο άκρο "χάλια όλα κλπ".

    Η αλήθεια είναι ότι υπάρχουν πολύ λίγοι έξυπνοι άνθρωποι στον κόσμο αλλά δεν έχει να κάνει με εμάς γιατί ήδη δουλεύουν στο google και δεν θα τους γνωρίσουμε ποτέ. Σίγουρα αφού είναι τόσο έξυπνοι και δεν χρειάζεται να δουλεύουν, θα διαβάσανε το post σου και θα έχουν λιώσει στα γέλια.

    Με άλλα λόγια άσε τις μεγαλομανίες και δες τη ζωή ποιό ισοροπημένα. Κάνε γιόγκα καθημερινά και προσπάθησε να βρεις το δικό σου Zen.

    Α! Και μόλις πάρεις το πτυχίο μια 3ετής απομόνωση σε βουνοκορφή των ιμαλαϊων σε κατάσταση διαλογισμού και νιρβάνας θα βοηθήσει αν μη τι άλλο να σταματήσουν να γελάνε μαζί σου αυτοί στο γούγλη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. ζνιφ.

    όχι και μεγαλομανής! νομίζω πως υπήρξε ένα λογικό άλμα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ανώνυμος20/6/08, 3:19 π.μ.

    Ωραίες οι μικρές εσωτερικές φωνούλες! Να τις ακούς! Άσε που το καλό είναι πως για τους γονείς ό,τι κι αν κάνουμε θα παραμένουμε top of the top! Θα το πάρεις και το πτυχίο! Όλα θα γίνουν... Τις καλές φωνούλες όμως μην τις χάσεις...

    ΥΓ: Συμφωνώ με τον Vangelisbib για τις μπανανούλες!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Έχεις κι εσύ μια γνώμη; :>